9 حقیقت درباره توالت هواپیما

نکاتی راجع به توالت هواپیما

برای سفر به کشور های خارجی نظیر دبی، ترکیه، تایلند و دیگر کشور های توریستی  و یا سفر های داخلی نظیر کیش و مشهد و .. مهم نیست که سوار هواپیمای درجه 1 شوید و یا هوپیما ی معمولی، به هر حال استفاده از سرویس بهداشتی از ارتفاع کار آسانی نیست و علاوه بر این تعداد زیاد افرادی که بیرون نشسته اند، ممکن است کار را برای شما سخت تر کند و نتوانید به راحتی ریلکس کنید.

1.در گذشته وجود سرویس بهداشتی در هواپیما الزامی نبوده 

اداره هوانوردی فدرال (FAA) در گذشته هیچ قانونی را برای وجود الزامی هواپیما تصویب نکرده بود و مسافران در سال 2015 هواپیمایی از وستچستر به مقصد شیکاگو  مجبور شدند به مدت ۲ ساعت و نیم دستشویی نروند. این هواپیما دارای یک دستشویی بود و آن هم به علت خرابی قابل استفاده نبود.

2. توالت های سطلی، توالت های نسل بعدی هواپیما ها

پس از گذشت مدتی برای رفع مشکل توالت در هواپیما ها، سطل درپوش‌دار برای این کار ابداع و استفاده شد. اما آن‌ها دست‌کم یک مشکل داشتند و آن هم این بود که وقتی درپوش سطل جابه‌جا می‌شد، جریان هوا صدایی شبیه سوت در هواپیما ایجاد می‌کرد و بسیار آزاردهنده بود. از آنجایی که نگه‌ داشتن ظرفی پر از آب که در طول پرواز و تکان‌های زیاد احتمال ریزش آن می‌رفت و فضایی نامطلوب ایجاد می‌کرد، ابدا ایده خوبی نبود.

3.هواپیما هایی با توالت آزاد

در سال ۱۹۳۴ هواپیما های آبی نه مخزنی داشتند و نه تولتی، تنها یک توالت مستقیم به بیرون داشتند که زمان باز شدن درپوش صدایی دلخراش سرنشینان را اذیت می کرد . در همین سال ها هواپیمای آبی بریتانیایی توالتی داشت که مستقیما به بیرون باز می‌شد. 

4. هواپیمایی با مایع آبی رنگ

از آنجایی که نگه‌ داشتن ظرفی پر از آب که در طول پرواز و تکان‌های زیاد احتمال ریزش آن می‌رفت و فضایی نامطلوب ایجاد می‌کرد، ابدا ایده خوبی نبود؛ بنابراین به تدریج هواپیماها مجهز به توالت‌های بهتری با تکنولوژی جدید شدند. آن‌ها از مایعی آبی رنگ و بو‌زدا استفاده می‌کردند و فاضلاب‌ها را به مخزنی در هواپیما منتقل می‌کردند. با هر بار استفاده از توالت، مایع تازه‌ای بایستی به گردش درمی‌آمد، بنابراین لازم بود هواپیما صدها لیتر از این مایع آبی رنگ را در هر پرواز با خود حمل کند و این امر باعث افزایش مصرف سوخت می‌شد. مهم‌تر این که این سیستم گاهی اوقات دچار نشتی می‌شد.

5.توالت های امروزه در هواپیما ها

اولین باری که از این توالت‌ها استفاده شد، به سال ۱۹۸۲ برمی‌گردد. این نوع از توالت «توالت خلا» نامیده می‌شد؛ چرا که با اتمام کار فرد، خط فاضلابی باز می‌شد و تمام محتویات توالت را باقدرت به بیرون می‌مکید و وارد مخزن بزرگی در عقب هواپیما می‌کرد. جالب است بدانید توالت‌های به ظاهر کم‌مصرف خانگی در هر بار استفاده حدود ۶ لیتر آب مصرف می‌کنند و توالت‌های قدیمی مدارس حدود ۱۹ لیتر مصرف آب داشته‌اند. پس باید قدردان فناوری «خلا» باشیم؛ چراکه با استفاده از آن، توالت‌های هواپیما کمتر از ۲ لیتر آب مصرف می‌کنند. خوشبختانه مخزن حاوی پساب‌ها، ضامنی خارج از هواپیما دارد. بنابراین امکان ندارد که خلبان سهوا پساب‌ها را در آسمان خالی کند و روی خانه‌ها بریزد.

6.تخلیه فاضلات توالت هواپیما

با فرود آمدن هواپیما بر روی زمین نوبت به خالی کردن مخزن می‌رسد. این کار حدود ١٠ دقیقه طول می‌کشد؛ بدین ترتیب که مسئول آن پمپی به هواپیما وصل کرده و سپس با ایجاد خلا مخزن تخلیه می‌شود.

7.دستشویی کثیف ترین جای هواپیماست ؟

کثیف‌ترین بخش‌های هواپیما به ترتیب میزهای تاشو، دریچه‌های هوای بالای سر هر فرد، سگک کمربند ایمنی و قفل دستشویی شناخته شده‌اند. حواس‌تان باشد تا حد امکان از لمس این مکان‌ها اجتناب کنید.

8.تکنولوژی به روز در دستشویی هواپیما 

این نوع توالت می‌تواند با استفاده از نور فرابنفش ۹۹.۹% از میکروب‌ها را در عرض چند ثانیه پس از خروج هر فرد از بین ببرد.

9.حواستان به قفل درب دستشویی باشید

برای باز کردن قفل کافی است علامت «دستشویی» را بالا برده و زبانه را به حالت قفل نشده ببرید. اما لطفا این کار را تنها زمانی انجام دهید که کودکی در آن گیر کرده باشد یا بدانید که دوست‌تان آنجا است.